GÜNAHSIZ UMUTÇiçeklenen dağlara kar yağdı yine Aldı götürdü duyulan baharın sevinçlerini Üşüdü gül kokulu goncalar dallarında Laleler çıktığı toprağında boyun büktü Her zaman güneşin gülümseyerek doğduğu yere Hain karanlıklar acımasız çökerken Mahzun yürek neylesin, yazan kalem neylesin… Sislere karışırken geniş gönül yaylaları Hüzünle dolar ağlamayı bilmeyen gülen gözler Canla canı dalaştıran bitimsiz bir efkârda Gölgeler çekiyor yine dert perdelerini gözlere Sevinç köşelerine ayazlar çullanıyor Silinirken türkü tadındaki o gülümseyişler Saz da tel neylesin, dil de söz neylesin… Çekmez olurken vefalar cefanın kahırlarını Sevgi deryasında dikenler kök salıyor Öyle bir çetrefilli haldir ki bu, yoktur yarınlarında yapılacak bayramı Gönül arzusu can atar, kucaklaşsın hüzünle sevinç Barış yapsın güneşle gölge Bir vefasız bekleyişte soğuturken yürekleri Kış da yaz neylesin, hazan da bahar neylesin… Neylesin sinede uçmayı bekleyen günahsız umut Yok ki başka ötesi konacağı bir dalı mı var? Kendini olduğu gibi bıraksın özgürlüğün kanatlarına Öpsün yorgun hayatların gül yanağından Güllendikçe güllensin solgun yüzlerdeki tebessümler Yürek coşsun, kalem coşsun Coşsun sazlar, sözler coşsun Bitsin bütün, yüzü soğuk mevsimlerin sancısı Güneşsiz gölgeler doysun ballı bahara Baharın yazında umutlar artık çiçek tutsun… (şiirimi yorumlayan değerli dost Faruk Civelek’e tesekkürlerimi sunuyorum) |
Yok ki başka ötesi konacağı bir dalı mı var?
Kendini olduğu gibi bıraksın özgürlüğün kanatlarına
Öpsün yorgun hayatların gül yanağından
Güllendikçe güllensin solgun yüzlerdeki tebessümler
Yürek coşsun, kalem coşsun
Coşsun sazlar, sözler coşsun
Bitsin bütün, yüzü soğuk mevsimlerin sancısı
Güneşsiz gölgeler doysun ballı bahara
Baharın yazında umutlar artık çiçek tutsun…
Bahar güzelliğindeki duygular ancak bu kadar çiçek buketine çevrilir. Yüreğindeki tomurcuk kokusu daim olsun değerli Emine kardeşim. Saygı ve sevgilerimle...