Sonrası Yok...
şehir, siyahlara bürünüp
sessizliği karşılamaya hazırlanıyor küçük bir meşale gibi parlayan sokak lambaları ile yalnızlıktan doğan korkusunu gizlemeye çalışıyor ben, soluk ışıklı odamda gecenin gelmesini bekliyorum, keyifle camda beliren her yıldız senden bir işaret bana bekle geliyorum dermişçesine yanıma şehir, büzülürken korkular içinde ben, doğruluyorum oturduğum yerde hafifçe dalgalanıyor perde önce kokun doluyor ciğerlerime sonra nefesin değiyor tenime gülümseyerek geceye basıyorum lambanın düğmesine ellerimi uzatıyorum ve sarılıyorum tüm özlemimle sonra… sonrası sadece sende ve bende Eser Akpınar izmir 22.03.2010 |