ERTELENMİŞ AŞK
İstanbul’da ıslak bir sabah.
Kış yağmurlarının, Çisil çisil yağan, Son hazanı. Gökyüzü ağlar. Şafakla beraber, Boğazın şeffaf görüntüsü, Masmavi deniz. Kırgınlığımın öznesi, Sen yüreğimdeyken Dokunduğum herşey kırılır. Kıyıda sarı saçlı intiharlar, Kalpte hüzün gözde yaşlarla, Her yağan damlacığın Açtığı halkalardan, Beni çağıran bir çift göz var... Oysa yanımda olsaydın, Tutsaydın ellerimi, Üşümezdi sıcaklığınla... Yeniden deneseydik, Gözlerimizle hasret gidermeyi, Türkü bilmez balıklarla, Şarkı söylemeyi, Tekrar sevmeyi, Ertelemeseydik keşke... Elbet bir gün bitecek bu acılar. Kuşlar gibi özgür.. Kanacam mavi güzelliğe, Serseri bu ömrü terk edeceğim. Yaram çizik çizik olsada, O Düşlerde kalan anılar, Kayalara çarpan dalgalarla kaybolur. Yine akşam oldu. Bir gün daha geçti. Karanlığın içinden Sessizce geldiğim gibi, Muhteşem yalnızlığıma Sessizce geri dönüyordum. Ah yalnızlık, Bir tek sen beni terketmedin !!! ___ESİN ÇEVİKOĞLU____ |
Başarılı eserini canı gönülden kutlarım yüreğine sağlık kalemin daim yaşamın huzur olsun