ay damladı yüreğime
kalkmaz bu gri
bu katıksız gece şehre düşen ala hüzün ve içinden şiir geçen kadınları mevsimin ay ışığından sızar birazdan birazdan kudurur dil ve depremlere koşar kalemi zamanın giyotin kokan anılar engizisyon dakiklarında sırıtır yıldızlara oysa sevişmelere kurulmalıydı oyuncaklarım ırzına geçilen tebessüm akmalıyıdı çeşmelerimden güneşli öpücük sabahlarına kim oynadı namusu ile kelimelerimin ve kim sarı çaldı düşlerine bakire çıkmayan sevişmelerin ve kim küfürü helal kıldı dilime şimdi şarabın gazabına koşmalı yüreği ve bir kulaç daha atmalı bir kaşık suya elmanın yarısında bırakıp hayalleri düşmeli vakitsiz inen hüznün eteğine ve koca memeli kader in göğüs ucundan kana/ya kana /ya içmeli seni.... |
Birazdan dalgaların sırtından"
Şiir hatırlattı.
Tebrikler.