sen ve ben ve onlar...
Sen ve Ben’di
Hayatım. Onlar, Rahat durmadılar... Sen; Kalamadın bana, Ben kaldım, Bana Sana Ve, Onlara... Her şeyi bilen; Adaletin yok senin, En azından Bana.. Ve; Her şeyi bilen sen, Sen de Uzak dur benden... absürd halüsinasyonlarım-bilmem kaç-snncn |
Adaletin yok senin,
En azından
Bana..
Her şerde bir hayır vardır derler!
Sevgili Sinan, hayatı öylesi yerinden tutmuş ki dizeler söze dökmüş kendini, senin baktığın yerden.
Şiir dilinde illa ki uzun dizelerle imgeyi gereksiz sürüklemelerle anlatım daha iyi olur diye bir kaide yoktur.
Şiir; duyguya ve anlağa tesir ediyorsa zaten yazılan kalıcık sağlar.
Tarz oluşturmak şiirde atılan en büyük adımdır, halisülasyonlar söz ve duygunun cengi olarak insanın kendi bilinç ve bilinçaltı çarpışmasından ortaya çıkanlardır zaten.
Biz olabilmek ya da hata imza atmak o kadar kolay değilken sen, ben, onlar olmazsa yaşanılanın tadı kalmaz ki her değer emek ister.
Zafer zorlukların neticesidir bence suçlu da aranmamalı...
Her şeyi bilen;
Adaletin yok senin,
En azından
Bana..
Ve;
Her şeyi bilen sen,
Sen de
Uzak dur benden...
Kanımca uzak durması gerekenler kişinin hayatında ki neslin türü olmalı derim naçizane.
Yine şiir ve anlağı delen dizeler.
Beğenimle ve sevgimle.
Şiirle...