O AN!
Ben, yağmurlarla yaşardım bu diyarda.
Her yağmur tanesinin dokunuşu Bana seni hatırlatırdı. Sen kokardın o yağmurlarda. Havada sen vardın. Toprakta sen… Yüreğimde sen... Ben, senin yağmur oluşuna aşıktım. Her yağmur sen, Her yağmur tanesi senden bir parçaydı. Ve ben, Her yağmur tanesinin altında, Senden bir parça toplamaktaydım. Ben senin bakışına aşıktım. Bakışlarında bir şey vardı, Adını hala koyamadığım, Yüreğimi yakalardı bakışların Ve bir daha bırakmazdı. Ben, her yolun sonunun sana çıkmasına aşıktım. Her yolun sonunda sana kavuşmaya, Takatimin kalmadığı o an, Seni karşımda bulmaya aşıktım. Ben senin yüreğimde ki sabıkana aşktım, Suçluluğuna, kuralsızlığına, habersizce girişine Her git diyene baş kaldırışına, Beni, benden fazla sahiplenişine aşıktım. Bütün o anları, anlamlı kılışına aşıktım. Ben senin hayaline aşıktım, Gerçek olamayacak kadar güzel oluşuna, Bir sis gibi üstüme çöken varlığına, Bana iyi ki varsın dedirten, O anlara aşıktım… Ben senin ufkumda doğuşuna aşıktım. Her duamın içinde birden bitiverişine Hiç bitmesin dediğim, O anları, hayatıma katışına aşıktım. Ben senin, yaralarımı iyileştirme gücüne aşıktım. Sayısız defa kayboluşumun ardından Her defasında yolumda seni buluşuma. O anları hayatıma sokuşuna aşıktım. Ve şimdi, ben senin gidişine aşığım; Ve giderken, bana miras bıraktığın Bütün o anlara... |