YALNIZLIKLAR İÇERİSİNDE ÖLÜYORUMHava soğuk Sırılsıklam gökyüzü. Kapkaranlık kapımın ardı, Evim boş Dört duvar ve ben Dertleşip duruyoruz geceler boyu.. Beynimde onlar sorar, ben cevaplarım Kendimin de yanıtlayamadığı binlerce sorumu. Bir ses beklediğim sadece, ama o da yok. Kıpırdayan bir yaprak hışırtısı dahi Dost yok, Arkadaş yok, Eş yok, Çoluk çocuk yok, Yoklar ülkesinde kalmışlar misaliyim. Anlam veremediğim binlerce duygu Yumrukluyor benliğimi Biraz korku, biraz kin ve öfke Zorluyor benliğimi, Sıkıyor yüreğimi Nefesim kesildi kesilecek, Güçlükle çekiyorum ciğerlerime yalnızlığı, Ve Azrailim oluyor yalnızlık Ve ben Yokluklar ve yalnızlıklar içerisinde Ölüyorum.. Yokluklar fukarası olduğum günde… Ferah Yılmaz - Dağarcık/ Iğdır - 18.12.1987 |