Günler geçerken yavaş,yavaş,
Gözlerimi perdeliyor yaş,
Saçlar dökülür,bayazlar kaş,
Zevk almaz olursun hayattan.

Belin bükülür,elinde baston,
Son duraktır bu,son istasyon,
Ne elbisen kalır,nede don,
Zevk almaz olursun hayattan.

Dökülür saçlar,kalmaz dişin,
Olmaz yanında dostun,eşin,
Birde olmazsa bakacak kişin,
Zevk almaz olursun hayattan.

Gözler fersiz bakar boşluğa,
Özlem duyarsın hep sağlığa,
Mahkum edilirsin açlığa,
Zevk almaz olursun hayattan.

Titrer ellerin,kaşık tutmaz,
Tıkanır boğaz,lokma yutmaz,
Yattığı yerden vücut kalkmaz,
Zevk almaz olursun hayattan.

Sevdiklerin başında hazır,
İçinde bir şey etin kazır,
Kimsede bırakmazsın huzur,
Zevk almaz olursun hayattan.

Destan yazma Adil,dur biraz,
Aldın eline durmuyor saz,
Günler geçer,gelir bahar,yaz,
Zevk almaz olursun hayattan.

18.03.2010
Adil ÜREKSOY