YALNIZ ADAAM
YALNIZ ADAM
Dün gece tekti yine evde Üstüne geliyordu sanki duvarlar Kırk yıllık düşman gibi... Bağırmak istiyordu sesi çıkmıyordu Çıksada kimse duymuyordu... Tek renk vardı;O da karanlıktı Acılar,kederler arkadaştı Sigara üstüne sigara yakar Elinden düşmez kadehler Uzamıştı kirli sakalı Birbirine karışmış saçı Bir sıcak nefes tek ilacı Bilmez nedir sevilmek; Belkide tek suçu hep çok sevmek Yok yiyecek bir tas sıcak yemeği Kupkuru bir lokması... Saygı görmemiş emeği Mutlu etmiş onu küçücük kendi dünyası Mekanı yıkık duvarlar arası Çaresiz evim dediği Allah’a şükür yok beş parası İki kelimedir tek bildiği O da adı; Yalnız adam... |