BEN NEYİMBEN NEYİM Anlamsız bir hüzün var içimde Sonbaharda sararan yaprak gibiyim... Yerlere dökülmüş ayak altındayım.. Savrulmaktayım sanki rüzgarlarda ordan oraya Ağacım yapraklarını dökmüş bugünden umutsuz İlkbaharın gelmesini bekleyen bir ağaç Yolcuyum bitmiyeceğini bile bile bu yoldan vazgeçmeyen Mecnunum çöllerde aşk uğruna Bir dağ başında batan günüm; yarınım meçhul Belki varım belki yokum Yalnızlığın ta kendisiyim; Mahşeri kalabalığın tam ortasında Bir nehir gibiyim nerden gelip nereye aktığı belli olmayan Türküyüm ağızdan ağıza dolaşan Aşk makamında yazılmış bir türkü... Geceyim;yakamoz aydınlatır beni Hasretim vuslat nedir bilmem Karanlığım;ışık düşmanım Ve ben senim sen bile farkında değilsin... |