SENSİZLİK TÜRKÜSÜ
kalemler kırık
kağıtlar paramparça yırtık gönüller perişan mürekkepler kurumuş kalblerdeki saltanat yıkık sessizliğin bir köşesine sinmiş son birkaç söz dudaklarımdan taşan gece karanlık gece zifri ay donuk sanki pili bitmiş hava puslu yollar pusulu radyolarda zehir zemberek şarkılar bardağımda soğuk acı yarım bir çay gazetelerde sayfa sayfa ölüm haberleri odam soğuk sıkıştırıyor beni dört duvar gözlerimin değdiği her yerde sonbahar portreleri eskisi gibi değil hasretler sevgilerde ne namus kalmış ne ar zalimin zulmü gibi oturuyor içime sensizlik yüreğim hep mazlum kalıyor git gide daralıyor içimdeki boşluklar birkaç damla yaş gözlerime sıralanıyor boğazım düğümleniyor konuşamıyorum üstüme üstüme geliyor gölgeler kaçamıyorum birikiyor senli sorular cevap veremiyorum dizlerim kırılıyor olduğum yere yığılıp kalıyorum kalıyorumdişlerimin arasına bir cümle sıkışıyor sessizce haykırıyorum seni çok özledim ben sensiz yapamıyorum |