KELEBEKLER ÖLÜYORTanrı nın sessizliğinde dünya Kaf Dağı nın ötelerinde Uyuyor özgürlüğün kuşları Erdem tutsak, durağan dimağlarımızda Yuvarlanıyoruz serçe gözünden Sonsuzluğun patikalarına Bileklerimizde prangalı özgürlük Don Kişot misalı kılıç sallıyoruz Kötülüğün yel değirmenine Korkunun karanlık pençesinde Ölü düşlerimiz Kanayan hayallerimiz sızlıyor … Kendi ekseninde dönerken dünya Evrenin sinemasında Kısa metrajlı filmler seyrediyoruz Masum bir bebek vuruluyor Göz çukurundan Kulaklarımızda tiz çığlıklar yankılanıyor Bir ana ağlıyor meleklerin koynunda Obezite bir züppe kusuyorken Şaşalı ziyafet masasında Kuruyan derisini akbabalara kaptırıyor Somali li bir çocuk Para babalarının ağızlarında puro Tohumlarını döşüyorken taze bedenlere Yeni bir nesil türüyor Elleri kanlı, atmaca gözleri hırslı Vicdanları yok.. Şimdi iğne deliğinden yansıyan yaşam ne ürkütücü /Ölümün hançeri bile tatlıdır hayattan Ey! Ademoğlu Meleklerden bile üstün kılınmışken Bu değildi sana sunulan Nasıl tırpanladın ? bunca güzelliği Nasıl becerdin bunca çirkinliği Nasıl kaybettin ? Masumiyetin bekaretini, iblisin şehvetli koynunda Durdurun dünyayı Yıldızlar düşüyor bulut gözlerinden Yiten maviliklerde kelebekler ölüyor…. |