ŞEHİT VE ÇANAKKALE.
Allah deyen, hak hakikat bilendir.
Mümin kullar, devletini sevendir. Korunmalı bu değerler bilinsin. Şehit olan Mehmetçikler sevilsin. Peygamberim överdi meyhitleri. Kuran derki yücelttik, şehitleri. Şehit olan, sanmayım ki ölüdür. Rabbim Allah diyor, onlar diridir. Şehitlikte gazilikte muteber. Vatan deyip canlarını verenler. Yardım eder yüce Rabbim onlara. Allah Allah deyip, coşan kullara. Doksan beş yıl önce, Çanakkale’de. En güçlü ordular, Seydülbahirde. Size saldıranla, sizde savaşın. Vatan millet deyip, Hakka ulaşın. Gemilerde toplarıyla geldiler. İman ateşiyle hep eridiler. Şehitler ölürken bile güldüler. Yüz binlerce, ölü verip gittiler. Şan verdik tarihe, Çanakkale de. Ölü diye bakma, yatan Mehmede. Rabbim diyor, ölüm yoktur, şehide. Onların yerleri, hazır cennet de. İşte Çanakkale, işte biz Türkler. Ecdadım böyledir, vatanı sever. Ülkem, bayrak millet, birdir bütündür. Düşmanlık yapanın, sonu ölümdür. Türkmendağlı derki, bu bir destandır. Savaşı kazanan, ancak imandır. Mustafa Kemal le, şanlı ordusu. Allah deyenlerin, olmaz korkusu. HİLMİ CAN. 15.MART.2010. (2589) |