DENGİ DENGİNEBükülmezdi boynu gülün, Derdi olmazdı bülbülün, Güzel olurdu her günün, Herkes düşeydi dengine. Kuzular neşe saçardı, Çiçekler başka açardı, Kuşlar coşkuyla uçardı, Herkes düşeydi dengine. Ilık rüzgarlar coşardı, Dağlar dereler aşardı, Sevgiliye dek koşardı, Herkes düşeydi dengine. Üreksoy neşe dolardı, Sevgiyle dolu bakardı, Hüzüntüleri yakardı, Herkes düşeydi dengine. 12.03.2010 Adil ÜREKSOY |