Âczim Kirpiklerine Bir Nazarla Uyandı
Nizam-ı âlemime kasırgalar düşürüp
Târumara çevirdin, nem var ise içinde. Şahlanan bir volkanken kolum, kanadım kırıp Helâke dûçar ettin nem var ise içimde. Âczim, kirpiklerine bir nazarla uyandı. Elestüden ebede bütün benliğim yandı. Hıçkırdı bedenimde milyonlarca hüc(ü) rem Sedaları tâ Arş’ın kubbesine dayandı. Aktı sevdan içime kurşun-i ifrit gibi Tutuştu aklım, fikrim çakılmış kibrit gibi Damarlarımda kan yok, bir tek dolaşan sensin Gözlerim donuk kaldı yuvasında put gibi. Sana İrem kâinat, bana âdeta kabir Tebessümler ederek yeniden kalbime gir Bulanık akan sular zaman gelir durulur Umulur ki, bu kışın sonu da bahar olur. |
Tutuştu aklım, fikrim çakılmış kibrit gibi
Damarlarımda kan yok, bir tek dolaşan sensin
Gözlerim donuk kaldı yuvasında put gibi
Güzel şiirdi tebrikler.