HZ.Muhammed(s.a.v.) aramızda
Bu sabah İstanbul Süleymaniye camiinde namaz kıldırıyordun
Müminler gaflet uykusundaydı, gelemediler Cadde ye çıktığında ağır adımlarla ne güzel yürüyordun Hızla bir yere yetişmekte olanlar seni göremediler Sokak köşelerindeki kimsesiz çocuklar seni tanımıyorlardı Tek tek saçlarını okşayan elin kime ait olduğunu bilemediler İstanbul’a yağmur bugün daha ıslak, daha yoğun yağdı Ömrüne şahit bulut, hüznüne ağlamaktaydı Güneşin ışıklarıyla daha da kalabalıklaştı sokaklar Neredeyse tanıyamayacaktın inananları Sözlerinde yoktu Allahın selamı, kelamı Yanı başından geçiyordu, yalnızca ayakları Öğle vakti camilerden Eyüp’e geldin Avluda dolaşan güvercinler sana doğru uçtular Müslümanlarınsa gözlerinde dünya perdesi Hallerini soran bir sultanı öpüp de koklayamadılar yürekleri rukuda gözleri kıblede ne de güzeldi cemaat ruhu huzura ermişti, geçinsede kıt kanaat ellerinde tesbih hamd ile Allah’a şükür dedin beni hatırlayanlar da var hala! güneş ferini yitiriyordu yavaştan ikindiye geliyordu vakitlerden ezan acıyla burkuldu yine yüreğin güne yeni uyanan insanların ardından çağırdı imamımız Sultan Ahmet camine gel ey mümin, yetiş ey mümine! akşamın karanlığında sokaklar nurdan bi haber "uyan!" dedin "ey ümmetim!" geçiyor günler gittiğin yollar bile kalkardı, çağırsaydın namaza, yol olsaydım diyor, sorsam bir aşığa. ezildi, iki büklüm beli, gitmiyor hülasa Ya Rabbi rahmetin yağmurları bu kulada yağsa... adımlarını ağır ağır atarken zaman Resulu Ekrem yatsı namazını kılmakta bak en arkadayım bende safta hasret ile Allah’a, yürekler ayakta. selam olsun bastığı yol olsaydım diyen aşıklara, rahmet yağmurlarıyla karıştı birkaç damla ya rabbi! şefaat eyle mümin kullara, hz.Muhammed(s.a.v.) hürmetine bizleri bağışla. |
ve dirilse peygamber
hüzün içinde kalırdı aramızda
mukemmeldi...