DURMA, ÇALIŞ
Aşkla, her cemre uyansın seninle.
Tevhit ateşi yansın, hep gönlünde. Hikmetten esinti, gül nefesinde. İmanın, kor olsun yansın, gel durma… Şu insanlar haksızlığı hak sanır, Hakk’a âşık olan yüce dağ yanar… Her nereye baksam yüreğim kanar, Bunlar niçin, neden deme, gel durma… Nerede umutlar, nerede düşler, Bahtında, hiç kötü gitmesin işler, İnsanlar, umutları yitirmişler, Sonunda ölüm de olsa, hiç durma… Gurbet saymalı şu kaypak düzeni. İnançsız hayat bitirir bedeni, Maddeye kulluk, sıkıntı nedeni, Can ile canan birlikte ol, durma… Akla kara, sırdaş olmuş karışmış, Madde, iman hep birlikte yarışmış, Nice engeller inançla aşılmış, Kara kışın sonu bahardır, durma… |