ASACAKLAR DİYEMEDİM...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın mahpus damlarından...
eski defterlerden acı anılardan... Meyve çivitleri biriktirirdi Mürekkep kutusunda Ama en çok limon En çok mandalina çekirdekleri Bulursam bir avuç toprak Siz bahara görürsünüz o zaman,derdi. Beş liraya bir kutu boya aldırtmıştı Demlikten çay posasını Toprağı Gardiyan ayakkabısı boyarken Kıymık kıymık tam üç ayda biriktirmişti… Küçücük karton kutular yaparak Sonun da ekebilmişti çekirdeklerini Çocuklar gibi şendi Oldukça mutluydu Cezası onayda idamlıktı ama Hücrede gözlerinin içi gülüyordu… Limonlar bitecek reis.! Yemyeşil limonlar Bu hücreler Bu duvarlar limon kokacak reis diyordu Yatsı namazı sonrasında Bana köyünü Hıdırlı’yı Adana’yı anlattı Göreceksin Reis Göreceksin diyordu Çekirdekler üstüne,yarınlar üstüne Yemyeşil hayaller kuruyordu Dava Diyordu Ülkü diyordu Limonlar Limonlar yemyeşil açacak Bu duvarlar Bu hücreler yeşil kokacak reis diyordu Ben hiç ağlamıyor Sadece yutkunuyordum Seni bu gece asacaklar diyemedim… Ve sabaha karşı asıldı netekim… |
o kadar çok taze fidanlar devrildi ki o dönemde....
şimdi ki nesile bakıyorum da bir ideolojileri bile yok uğruna ölebilecek...
sayfa bana hem hüznü hem geçmişi yad etme hazzını bir arada yaşattı.
kutluyorum
sevgi ve selam ile.