EFKÂRIMI YAKTIM
ŞARKI
Sâhilde yürürken ufuğun ardına baktım Gördüm seni sevdim seni efkârımı yaktım Yüz vermeyen aylâya da hiç bakmayacaktım Gördüm seni sevdim seni efkârımı yaktım Solgun yakamozlarda güneşten periydin Kızgın taşın üstünde ki elmas teriydin Yıldızlara yelken açan akşam seferiydin Gördüm seni sevdim seni efkârımı yaktım Gönlüm yine sevdâ salacak kız kulesinden Rindân esecek, ortaköyün şûh nefesinden Bülbül mü esârette, çabuk çıktı kafesinden Gördüm seni sevdim seni efkârımı yaktım Vezni: mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün |
Hece siirlerindeki kriterleri az cok yüzeysel olarak bilsemde,
Icerik olarak kafiye, redif vs.. bu konularda sözü hece ustalarina birakmak dogru olur diye düsünüyorum..
Akiciligi ve anlatimi ile basarili bir siirdi,sarki desek daha dogru olur sanirim
Basarilarinizin devamini diliyorum
Saygilarimla