ALIŞKANLIĞIM OLDUN
Bu kentin kızılımsı batan güneşiyle,
Sabahları ılık esen rüzgar, Bir duymayada gör, Martıların şarkılarını, Yürekte,sokaklarda, Sevda şehri İstanbulda, kendime olan güveni kazandım... Bak denizin yosun kokusu, Etrafımı sardı. Ama senin kokun değil, Tebessüm eden yüzünde değil Bir daha Ayrılığa gücüm yok ; Sen olmadığın aylar,yıllar da, Alışkanlığım oldun.. Anlatmak istediğim , Sana son söz ? AŞK... Kapımı çalacakmısın, Alışkanlığım oldun...! ESİN ÇEVİKOĞLU... |
kendinizide aşka inandırmaya çalışmışsınız gibi
sanki bir muma yaklaşan el gibi kelimeleriniz hani ; bile bile yanmayı anlatıyor gibi bize
yüreğinize sağlık büyük bir zevkle okudum
tebrikler