BU ŞEHİR YAŞAMIYOR
Vuslata dört mevsim kaldı
Açmadan yaprakları akasyamızın Düşmeden toprağa cemre Bekleyeceğim gelmeni sessizce Yasakladım gözlerime ağlamayı Saymıyorum geçmeyen günleri Henüz kurumadan toprağa düşen gözyaşlarımın ıslağı Bilsen ne çok özledim seni Beklemekteyim sessiz sedasız Sanma ki yüreğim hasrete umarsız Bırakma sakın beni yasak kentte öksüz Yitirirdim aklımı, yolun sonu vuslat olmasa Yokluğunda güller kokmaz oldu Yıldızlar parlamıyor, söndü- sönecek Zaman durdu, anlamsızca akıp geçmiyor Sensiz bu şehirde yaşanmıyor Sensiz bu şehir yaşamıyor Buralar siyaha boyanmış, her yer karanlık Karanlıklarda uykusuzluk Uykusuzlukta hep sen varsın Dört mevsim bitecek Karanlıklar aydınlık olacak Uykumu bölen sen olacaksın Ünal TÜRKOĞLU |