Hayat bu konan göçer iki kapılı bir han,
Bir anın neşe,eğlence;bir anın hüsran,
Değmez ki ağlamaya,üç gündür dünyan,
Önemli olan kalbindir,boşver herşey yalan.

Kalmamış kimsede dürüstlük,doğruluk,insanlık,
Meziyet saydıkları;yalan,dolan,soytarılık,
Dalkavuk olmuş gidiyor herkes yok dur diyen,
En iyisi Allah’tan hayırlısını diliyem...

Seviye bile aranmıyor artık ilişkilerde,
Kimin eli,kimin cebinde belli değil bu devirde,
Güven anlamını yitirmiş,ihanet yükselişte,
Bu gidişle kaptırmaz birinciliği listelerde.

Allah’ım bu nasıl düzen,bu nasıl yaşam?
Utanır oldum artık insanlığımdan!
Bir mucize,bir sihirli değnek olsa da değiştirsem
Bu günleri arada bir hüzünle yad etsem...


Hatice DURUCAN

NOT:aslında bu kadar karamsar değilim son günlerde bazı saçmalıklar gördüm de o yüzden böle ama artık yazmıycam böyle şiir...sevgi,aşk,vefa,dostluk adına şiir yazmak daha güzel :):):)