YİNE AŞK ÇALDI KAPIMI...
Bu aralar bende bir tuhaflık var,
Bir yanım hüzün , bir yanım bahar. Çektiğim her nefeste , hayalin içime doğar, Hediye gibi geldin şimdi , bak estirdin yine rüzgar... Oysa ki tövbeliydim ben , aşk’a sevgiye, Nerden düşürdün yine , beni bu derde. Derman mı kaldı bende, çile çekmeye, Yürek unutmuyormuş aşk’ı , unut demekle... Şimdi biliyorum ,uykusuz geceler benim olacak, Yaktığın ateş , hepten bacayı saracak. Elim ayağım birbirine dolanıp, Bütün işler sarpa saracak... Unuttuğumu sanma sakın , aşk’tır insanın özü, Korkum ; söndürüp gitmendir , bu yaktığın közü. Dayanmaz yüreğim , kabullenmez bitti sözünü, Son durağımsın artık , açmam kimseye gönül gözümü... |
Nerden düşürdün yine , beni bu derde.
Derman mı kaldı bende, çile çekmeye,
Yürek unutmuyormuş aşk’ı , unut demekle...
tövbe etmekle olsaydı sayın şair bu kadar aşk olurmuydu?
yüreğinize sağlık
saygılar