Biz üç kişiydik ben kaldırımlar ve sokak köpekleri.
Bir kişi daha vardı aslında onu da aldı insanların zalim elleri.
Ben yine geziyordum dışarıda yağmur vardı toprak kokusu.
Ruhum böyle huzur buluyordu.
Durmandan yürüyordum yolum karanlıktı.
Tek ışık ay ve yıldızlardı.
Bir iki adım daha attım ve birkaç havlama sesi. Dostlarım beni tanımamıştı.
Biraz daha yaklaştım tanıdılar yanıma geldiler onlarda ben bir şeyler istiyorlardı.
İnsanlar gibiler.
Cebimde bir parça ekmek vardı.
Verdim yediler ve gittiler.
Tek fark ekmek veren elli ısırmıyorlar.

Yağmur git gide hızlanıyordu.
En iyi dostum düşmanım olmuştu.
Kimseye bir şey yapmamıştık.
Bize laik gördü hep yokuşu.

Sonra bir ayak sesi geliyordu karanlıktan.
Döndüm baktım iri ve cüsseli bir adamdı.
Önceleri tanımadım.
Sonra bu gelen benim arkadaşımdı.

Bir iki adım daha attı ve yaklaştı ellimi uzattım kucağıma yıkıldı. Sırtında sadece sapı görünen bir bıçak vardı.
Üzerinde el işlemesiyle sende mi yazıyordu.
Belli ki kalleşlik kahpelik kokuyordu.
Biz üç kişiydik ben kaldırımlar ve sokak köpekleri.
Bir kişi daha vardı aslında onu da aldı insanların zalim elleri.