USLANMAZ
Sahilde gezinirken birden ona rastladım,
Kuvvetli dalgalarla savrulmuştu kıyıya. Ne kadar daha yaşar bilinmez sudan uzak, Kımıldıyordu hala demek ki yaşıyordu. Uzattım ellerimi burcumun simgesine, Can kurtarmanın büyük sevinci yüreğimde. Ellerimle hayatı sunacakken yeniden, Kaptı baş parmağımı zor kurtuldum elinden . Kıskaçları acıttı, şişirdi parmağımı, Çok şükür unutmamış vermiştim sadakamı. Kopacakken kurtuldum parmağın acısıyla, Çok daha kötüsü de yüreğin sızısıyla. Eski bir sevgiliydi birden aklıma gelen, Yengeç burcuydu o da ama yan yürümeyen. Girdiği sıkıntıdan çıkarmıştım onu da, Kalbim çok acımıştı kısa aşkın sonunda. İki farklı canlıdan hem hayvan hem insanı Nihayetinde benim acıtmıştı canımı Yaşananlardan bir ders alınıp uslanmalı Demek ki Yengeç’lere mesafeli durmalı Bunları düşünürken gördüm birden ilerde, Uzanmış bir güzeli boynunda bir kolyeyle. Yaklaştıkça fark ettim kıskaçlı yengecini Kolyesinin ucunda burcunun simgesini Yüreğim hop ederek yaklaşırken güzele Gözüm takıldı birden yerde duran yengece Tutamadım kendimi, atmak için denize Diğer yengeçler gibi acı verse de yine Anıl SELEK |
Bir şahmeran edasıyla sığındım lokmana
Sırtımdan vuruldum bir saray kuytusunda.... Güzel bir anlatımla örülmüş....