1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1273
Okunma
Ilık bir sonbahar günü tanıdım seni.
Yeşilden sarıya dönen ağaçlar,
Yapraklarını usul usul dökerken.
Gözlerine takıldım, o güzel gözlerine.
Öyle sıcak bakıyordun ki bana
Buz kesmiş kalbim bile eriyiverdi o an.
Ve tatlı bir huzur tüm benliğimde,
İçimi karartan tüm karamsarlıklar
Teker teker döküldü ruhumdan, sararan yapraklar gibi.
Zaman bu durur mu? Su bile yaya kalır
Bense ayrılık vakti gelince,
Kalbimde sen, içim kıpır kıpır.
Ne uzaklık ne yollar, unutturamıyor seni
Olmasan da yanımda,
Ben seni uzaktan da severim.
Cevap Yaz