Her İnsan Uzun Bir Söyleyiştir Aleme
Çok düşündüm, az yaptım
Gene kendime kandım. Kaç padişah, kaç başkan, Varsa geçti önümden. Sorguladım hepsini, Baktıkça hayatıma, Gördüm kendi resmimi. Çevremde renk renk insan Türlü türlü huylar var. Kimi kırmızı, kimi yeşili sever. Nasıl bir çeşitlilik, Bitmez bu dünya böyle Her doğan insan bir alem getirir, İnsan benzemez bir başka söze, Aleme söylenen en uzun söyleyiştir. Toplumda türlü planlar oynar, Kimi çizer bir rota, sonrası kendi kanar. Sanır ki raylar bildiğince döşenmiş Her dönemeçteki makasçı Kendi isteğine yanmış. Yanılgı burda başlar, Dünyayı yaratan Allah Her insana türlü türlü yol yapmış. Seçmek serbest irade işi, Kimsenin üzerinde yok artık zorlayan Despotluk yapan kişi. Dedim ya ey dostum zorlamak nasıl olur; Bu ruh ki bedenin içinde saklı durur. Ne pranga ne zincir bağlar ruhu bir yere İnsan ruhu serbesttir, gider istediğine. Zalimler kendi tercihlerinde zirvelere koşarlar Evliyalar, veliler ihlasla kul olurlar. İnsanoğlu kendini bilmek için bu yere Gelir ve tercihini kullanır iyi yada kötüye. Zıtlıklar içinde kemale bir gidiş var Şer ve hayırla akan, iki nehirdir zaman. Dilediğinden iç kansın ömrün boyunca Yarın karşılığın alırsın varıp Hak divanına. (Şubat 2010) |
Bu ruh ki bedenin içinde saklı durur.
Ne pranga ne zincir bağlar ruhu bir yere
İnsan ruhu serbesttir, gider istediğine.
ne doğru,
aslında 'ne de doğru' demeli.
insan gördüğünden ötesini aramazken
gün doğdu, göz doldu, acı soldu, umut oldu.
bazen özgürlük bazen de esaret hükmoldu.
ne bağlamalı ne de çözmeli ipleri.
hal böyleyken,
gözler bakacağı yönü bilmeli,
yüzler de gülümsemeyi..
tşkler :)