Kim demiş…
“Söz Uçar” diye
Ege’nin söylencesi
“Rakı, Balık, Ayvalık”
Uçmuyor işte.

Ağır ağır geçiyor zaman
Uyanıyor duygular
Gün uyanmadan
İskelede bir balıkçı teknesi
Rıhtımda gülümseyen kediler
Usulca fısıdayıp kulağıma
Bir sır verdiler.

Artık ellerimde tutuyorum
Zaman’ın çıkrığını
Bir sarıyor, bir soluk alıyorum
Uykulara terk ettim
Durgun sularımı
Gülüyorum.

Gülüyorum…
Çocukluğum giriyor kollarıma
Tutuşuyor yüreğim
Hınzır sevinçler avuçlarımda
Gündüz düşlerimde
Martılarla yarışıyorum.

‘Merhaba’ diyorum
İmbat ikindilerinde rüzgâra
Pamuksu bulutlara basıp
Güneşe yürüyorum
Bir ‘nanik’ yapıp Lesbos’a
Cunda’ya dönüyorum.

Kim demiş ise
Vallahi… yalan söylemiş
Ne rakı uçuyor
Ne ayvalık’ta balık.

Tahta bir masa
Bir de topal sandalye
Alırken siparişleri Yanni
Gözleri çiçek çiçek
Sanki hemen, oracıkta…
Bir şarkı söyleyecek.

“Şerefe” diyor Midilli, uzaklardan
“Kalispera Aivali”
Başımda bir yıldız sağanağı
Apansız ve hesapsızım sevgiye
Uzatıyorum kadehimi…
“Yasas” dostum.

Nasıl kalabalıklaşıyor yalnızlığım
Nasıl avazlanıyor suskunluğum
Nasıl da koşuyor umudum
İnadına… inadına
Yaşama tutunuyorum.

……………………….26.02.2010 Ayvalık