son tını
Güne veda edercesine son bir ses duyuluyor sokaktan...
Zavallı bir çığlık gibi, ya da bir yağmur damlası... Bulutlar ağlıyor olmalı. Sana veda edercesine bir çığlık kopuyor yüreğimde... Yılların tozu üzerine örtülmüş, bir görsen nasıl çaresiz... Dağılmıyor yorgunlukları. Aya veda eder gibi kuş cıvıltıları, kulağı tırmalarcasına bağırışları... Aniden uyanmanın verdiği bir hiddet ki sorma... Hatırlatıveriyor yalnızlıkları. Şimdi geçmiş koca bir düş belki, belki de sadece belkiler... Yalnızlıkların içinden durmadan bağıran biri var ... Bağırıp duran bir anı. Ve ben de tüm bu seslere inat susuyorum şimdi... Bu son çığlığım, dudaklarımdan dökülen son kelime, Yüreğimden kopan son bir tını... |