Mevlana
Mevlana
Ayna dostun yüzüydü, gördü Mevlana Maşukla ağladı, güldü Mevlana Dostun en hası, o sevgiliyi Şems’in gözlerinde buldu Mevlana ’Yalan zarar kalbe’ dedi Mevlana Selameti aşkta buldu Mevlana Tevekkül edenler mutlak sevinir Sabırla murada erdi Mevlana Senin suyun aşın candı Mevlana Hasretle sarardın soldun Mevlana Ayrılık ateşi eritti seni Ne aklın ne sabrın kaldı Mevlana Muhabbette güneş oldu Mevlana Cömertlikte suydu aktı Mevlana Sevda kadehinden içti şarabı Aşk dininde pişti yandı Mevlana Âşık gönüllere rüzgâr Mevlana Gözü kem olandan ırak Mevlana Candan bir candı cümle canlara Şems’in ateşiyle coştu Mevlana Can Akın Mevlana Mirror was the face of comrade, saw Mevlana Cried with the beloved, laughed Mevlana The best of comrade, who was the darling Found in the eyes of Sems Mevlana ’Lie is harmful to heart’ said Mevlana Found the peace in love Mevlana Some ones who put themselves, in God’s hands Reached his desire, with his patience Mevlana Your water food was soul Mevlana You were ground pale, because of longing Mevlana The fire of separation, was melted you Neither your wise nor patience, remained Mevlana You became sun, in the love Mevlana Like water in the generosity, flew Mevlana Drank the wine, in the glass of love Became rip burned, in the religious of love Mevlana Mevlana is the wind, to the hearts of lovers Far away from, the evil-eyed Mevlana He was a real soul, to all of the souls Got excited, with the fire of Sems Mevlana Poem: Can AKIN Translated by:Nilufer DURSUN |
Bu anlamlı, güzel şiiri ve çok değerli şairini yürekten kutluyorum… Selam ve dua ile