Bugün,akıp giden sonsuz yolculuğun ilk günü
Gözlerimden geçip giden bir hüzün bulutu bugün
Bugün,yaşadığımı hissediyor olmanın acı verdiği bir gün
Oysa ne düşlerimiz vardı seninle
Uzanıp sahillere,kumların sıcaklığını hissedecektik el ele
Dağlar boyun eğecekti,ulaşılmaz sevgimize
Uyanacaktık birlikte,amber kokulu en güzel sabahlara
İzleyecekti kumrular,en kıskanç bakışlarıyla
Güller selama duracaktı,çiçeklenen gözlerimize
Şimdi,sensizliğin hicranı sarıyor tüm bedenimi
Sonbahar yaprakları gibi dökülüyorum her gece nöbetlere
Hüzün buğusu bir ayrılık çökmüş üzerime
Kanıyor yüreğim,sensiz her geçen güne
Yaşam sevincim yok artık,kayıp gitmiş ellerimden
Rüzgar fısıldıyor her çığlıkta,özlem dolu şarkıları
Karanlık ve dipsiz bir kuyudayım artık ben,tüm çaresizliğimle
Üşüyorum gittiğin gün ve olmadığın her cümlede
Ey sevgili;
Dönermisin acaba ,bu sürgün rüyalarıma?
Gelişin ile ısıtır mısın titreyen ellerimi,bu namert akşamlarımda?
Bir ışık olur musun,umutsuz ve ürkek bakışlarıma?
Nakış nakış işler misin sevdanı,her hücreme?
Bilinmez bir yoldayım kaybolmuş,harap ve bitkin
Kafamda binlerce soru isareti,çırpınır durur
Bugün,her tarafım kuşatılmış bir hüzün denizi
Bugün,yokluğunun en acıtan günü
Bugün,gözyaşlarım simsiyah
Bugün,bütün sıcaklığınla bana gelişinin yıl dönümü..


İlhan Seber

20/02/2010