iki nefes sonrasında,topuklarımda bir mahpusluk hali
beklenirken gri limanların gecesinde,kırık kaldırım taşları vururdu topuğuma
her gelişim bir tutku,
yüklemi ,usul bir anarşik yolundan geçmiş gibi
beyhude geçen mevsimlerin,dilsiz bir sonbaharıydı sanki..

Kandilli bekler bizi
tenimizden geçercesine sustuğumuz bankların konuşası var gibi
virgüllü ayrılıklarımızın sonu ezberlenmişti sanki..

diri diri ayrılırsak,intikamı ağır olur aşkın
fersah fersah arar bulur bizi
tohumu üzerimizdeyken,emanettir
parsel parsel işlemiştir kokusu
Kandilli yanar

hayranım , hâlâ o çocuksu duyguların ezberinde oluşuna
börtü böceğin hikayesini yazdıran inanışına
elimde kalan adıma bir çok şiir,senden yâdigar
masallarda büyüttüğün bir peri kızı yaşar
gel gör ki fısıldayacağız artık aşkı
ayrıldığımızı görmezden gelerek
sessiz kıskançlıklarımızı uyutacağız yatağımızın altında
tüm cadde,tüm sokak
bir de Kandilli yanacak


Ve bozduracağız hayallerimizi

artık uzak iklimlerin derin sabahlarında uyanacağız
korkuyorum
mutluluğa ramak kala, bir rüyayı eş sanacağız
senin hayatının üzerinden geçecek bir peri
dokunacaksın
benim elimde avucumda kalan,belki de hiç olmayacak
sen bende ölürsen,korkarım,Kandilli yanacak

bir yolculuğumuzdu aşkın biz hali
otogarda bekleyen bir kadındı,otogara gelen bir adam
tüm benzetmeleri temize çektim,hepsi uydurma
sen de Kandilli,ben diyeyim hayal
bir masal özlenirse şayet bu aşkta
eskisi gibi
ben yeniden peri kızı olayım,sende minik kurbağa