HANÎN
“sızlanıyorum”
Karanlığa oynuyorum Turalar vursun gözüne Yazı halt etmiş Yazdıklarım yanında, bir de çizeceklerim var Noksan şerefler üzerine bir şeyler… Kusursuzluğun kusurunda elma Beyaza yakın kırmızı Bal yanında halt etmiş Haltlara taktık ağımızı bu gece Beride dur hayallerim Sende bırak bu gece peşimi gölgem Bana hiç benzemiyorsun bile Kim yürüttü hayallerini dünyanın Bana bir silgi verin Günah hanemden sileceklerim var Hemen ardından beyaz tozlu tebeşir Sağıma birkaç kelam iliştireyim Dövme dövme işlemeliyim alnıma Ve parmak uçlarıma Bugün gece siyah Kamyonun aküsü bitmiş olmalı Yıldızlar jübile yapmış dün gece Bari güneş gelse Kararan içleri aydınlatsa bir kırık fener Pilleri benden Dünyanın göbeğine tükenmez bir nokta Okuyorum bak avucumu bir solukta Ellerim kesiliyor ucu yamaç bir yokuşta Bir çıkarın ensesinde geceliyorum Vakit sabahın yüreğini biraz geçiyor Beni almadan gitme yelkovan Akrep zamansız zehrini akıtma ömrüme… Bakışlarım kırılıyor Gözlerim yeni bebeklerinin sancısını çekiyor Aydınlığa bir fener de ben tutayım dedim Kaleme bir bir ilerledim Kara mürekkeple doyurdum karnını Yaz hadi kalem Döktür de görsünler Bebeklerini büyütsünler Biraz da öksürsünler Birde beni bilsinler… … |