meçhul kalmış düşüncelergözlerim pusuya yatmış zehir kusmakta bu ne bitap bir yara ecel başucumda bir adım atsam yolum dipsiz bir uçurum titriyor buz misali ellerim sıcak bir dost eli arıyor saracak bu naçar kalmış yüregim. her lahza aleyhime dertlerse feryat figan neden geçiyorsun hep, dursana hain zaman kapkara bulutlarla sisler olmuş sarmasık sarmışlar dört yanımı bense karmakarışık. ama umut olmalı bir ışık bulunmalı hep böyle olamaz ki her dem gam ,keder, tasa insanoglu bu işte her şeyde gelir başa sabırla beklemeli, umudu yüreklerde yeniden yeşertmeli silinsin artık hüzün son bulsun tüm kaygılar unutulur zamanla yaşanılan korkular dünya herşeye ragmen bak yinede dönüyor aynı çark aynı düzen böyle gelmiş,gidiyor... |