harabelerde bile görenleri şaşırtacak kadar güzel çiçekler açar
bu bir ayrılık hikayesi
bir adam ile bir kadın yıllar sonra ilk kez görüşeceklerdi
adam sevdiği kadını bir tren istasyonunda beklemekte geceden içtiği üç şişe şarapla heyecanını gizlemekte
delice yağan yağmurun önünde şaşkın geç kalır trenin gelişine kadın elinde çantası yağmura ve adama dargın
burcu burcu alkol kokan sevgiliye bakar kalır kadın zamanın acımadığı / sefil / yıkık dökük bir adam der ki / seninle yapamam elinde çantası uzaklaşır
adam kadının arkasından söyler / bakalım ne söyler
isteksiz bir fırtına ertesi / düşlerim alkolle silikleşti unuttuğum yüzümle / bekledim seni yağmur öylesine şiddetliydi ki yetişemedim yahut korktum da geciktim siyahlara bürünmüş kirpiklerinde bensiz gidişi gördüm gitme / ellerinsiz olamam artık bu sahilde martıların her biri kızıl bir ok salıyor göğsüme gittin yalvardım / yine gittin
ta uzaktan seni takip ettim sözlerim askıda kalırken saçlarından utandı kentim sen bende olan her vasfı kilitlesen bile suçluyum sevgilim ben kendimden habersiz eksildim
ellerim değmek istiyordu yüzüne seni alıp dalıp gitmek istiyordum her tümcem dolanıyordu en eski yolları beceriksizce biliyordum sağırdın sevgime bakışlarım korkarak kaçıyordu gözlerinden bir cenaze kadar soğuktum sende
ta uzaktan seni takip ettim rüzgar benden yakındı saçlarına dalgalar delicesine koşuyordu sana bir taksi yaklaşıyordu seni almak için kıskançlıktan ölmek üzereydim sen benden başka herkese gülümsedin
dedin ki / o adam sen değildin oysaki ben benim sadece eksildim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
o adam sen değilsin şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
o adam sen değilsin şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
DEĞERLİ ŞAİR DOSTUM.. ŞİİR TARZINIZ BENİM SEVDİĞİM TARZDAN OLDUĞU İÇİN DAHA BİR SEVEREK OKUDUM.. YÜREKTEN KUTLARIM.. KALEMİNİZ VE YÜREĞİNİZ SONSUZA DEK DAİM OLSUN...
kadın; adamdan hiç gitmemişti eskiyen zamanın içinde öyle olmasaydı üzeri pejmürde kılıklı adamın yüreğinde hep yeni kalmazdı aşk...
içinde büyüttüğü umutlarla beklerken ha geldi, ha gelecek derken aslında çoktan geçip gitmişti yanından farkına vardığında artık, yarım bir adam olmuştu çoktan...
deliren kaç erkek tanıdıysam bugüne kadar sadece iki sebebi vardı
-ya çok zeki oluşundan/yada sevgiliyi çok sevişinden-
her ikisi de enkaz yığınına dönüşür her halükarda –adam- oluşlarındandı akıllarının yenik düşüşü...
zordur aşkta esas -adam-ı bulmak ve bu kadar kolaydır kaybetmek...
bu yüzdendir aşk’ın her geçen gün biraz daha eksilmesi günümüzden, hayatımızdan ve hatta yüreklerimizden elini-ayağını çekmesi...
kayıp bir ilandır şimdi –aşk- arayıp bulana en büyük ödülü –saadettir-
ta uzaktan seni takip ettim rüzgar benden yakındı saçlarına dalgalar delicesine koşuyordu sana bir taksi yaklaşıyordu seni almak için kıskançlıktan ölmek üzereydim sen benden başka herkese gülümsedin
dedin ki / o adam sen değildin oysaki ben benim sadece eksildim
yüreğine sağlık harika bir şiir okudum.... çok dramatik bir öykü olmuş.arkadaşım gözlerim sulandı belki ben sulugözün biriyim..... sevgimdesin...
harabelerde bile görenleri şaşırtacak kadar güzel çiçekler açar
bu bir ayrılık hikayesi
bir adam ile bir kadın yıllar sonra ilk kez görüşeceklerdi
adam sevdiği kadını bir tren istasyonunda beklemekte geceden içtiği üç şişe şarapla heyecanını gizlemekte
delice yağan yağmurun önünde şaşkın geç kalır trenin gelişine kadın elinde çantası yağmura ve adama dargın
burcu burcu alkol kokan sevgiliye bakar kalır kadın zamanın acımadığı / sefil / yıkık dökük bir adam der ki / seninle yapamam elinde çantası uzaklaşır
adam kadının arkasından söyler / bakalım ne söyler
isteksiz bir fırtına ertesi / düşlerim alkolle silikleşti unuttuğum yüzümle / bekledim seni yağmur öylesine şiddetliydi ki yetişemedim yahut korktum da geciktim siyahlara bürünmüş kirpiklerinde bensiz gidişi gördüm gitme / ellerinsiz olamam artık bu sahilde martıların her biri kızıl bir ok salıyor göğsüme gittin yalvardım / yine gittin
ta uzaktan seni takip ettim sözlerim askıda kalırken saçlarından utandı kentim sen bende olan her vasfı kilitlesen bile suçluyum sevgilim ben kendimden habersiz eksildim
ellerim değmek istiyordu yüzüne seni alıp dalıp gitmek istiyordum her tümcem dolanıyordu en eski yolları beceriksizce biliyordum sağırdın sevgime bakışlarım korkarak kaçıyordu gözlerinden bir cenaze kadar soğuktum sende
ta uzaktan seni takip ettim rüzgar benden yakındı saçlarına dalgalar delicesine koşuyordu sana bir taksi yaklaşıyordu seni almak için kıskançlıktan ölmek üzereydim sen benden başka herkese gülümsedin
dedin ki / o adam sen değildin oysaki ben benim sadece eksildim
Siirinizin tamamini ele alip okuduktan sonra sunu gordum kadin zaten hic gelmemis her ne kadar fiziksel varligi doldurmussa da tren garini ruhen ve kalben zaten yillar once cikip gitmis adamcagizin yureginden ama adam hic yarim siirlere imza atmamis ve hic tekil sabahlara uyanmamis ve hic ASIK olmamis tatmamis o duyguyu tek eksilen yaninin sol yaninin parcasini alip yerine koymakmis dilegi ama yagmur altinda ilikler dolmadan donmadan sevda misralari damaklarinda ve mahkum olmadan yargisiz infazlara dili anlayamamis sevgilinin cooook onceden gittigini tebrik ediyorum harika bir siir favorime ekledim izninzine facebook da da paylasmak isterim saygilarimla
"dedin ki / o adam sen değildin
oysaki ben benim
sadece eksildim"
Selamlarımla