Aynadaki Benacırım, görsem kendimi aynalarda, bir an! sevdiğim, ayrı düştüğümüz aynı garip elde beni artık kaderine küsmüş bir mecnun gibi an sor sesini duymadan dinlediğin bu adam nerde? toz kanatlarımın gövdeme bağlandığı yerde hayalini içinde gezdirdiğim bu ateşli serde gözlerime baktığın zaman akıttığın terde ismini yazdım kimsenin bilmediği bir dilde dokunduğum tenlerden, senle arındırdım kendimi terkettiğim sevgililerin ahı, bugün tükendi mi bir yalandı aşıklar, kayboldular, sen de mi? sende mi, aynada aradığım, yoksa yine bende mi? mustafa kemal şen 19,02,2010 |