ELLERİN TENİMİ ÇAĞIRIR
kaybolmak geçer içinden
aklımın en deli gecesinde ellerin çağırır tenimi dudağında yanar gülüşlerim sandallar küser denize martılar sesinde susar ne zaman taşsa yüreğinin deltası bu şehir kaybolur gözlerinde güller sularda ağlar karışıp renginin hüznüne yağmur gözlerinde dinlenir benden kaçan tüm özlemler sende saklanır ürkek gece sıyrılır kınından sessizce karanlığın avcısı göz koyar şafaklarına kaçmak geçer aklından aklımın en hücra köşesine korkuların hasretle savaşır sesinin yankısında ölür zaman dudağında uçurum olur heceler sende kaybolursun bir gün hasretin kıyametinde ben gibi ellerinin dokunulmazlığı tutuşur bu şehir mahşer yeri gözlerinden geriye bir avuç günah kalır aklımın en ince yerinde çıldırmak gelir içinden dal gibi kırılıp yaprak gibi toprakla sevişmek geçer geçerde ellerin tenimi çağırır tenin terime susar... Ayşegül Gökdemir |
anlatım, konu kısaca güzel bir şiir. tebrikler.