ACIEllerim öyle bir sarılmış ki umuduma Adeta çekip koparacak, Acep Kaybetme korkusu bu mudur? Artık susmak yetmez isyanımı bastırmaya İçime içime haykırmalıyım bağıra bağıra, Yitirdiklerimden teker teker hesap sormalıyım Parçalamalıyım yüreğimi Hiçbir iz bırakmadan ardım da Bu sızı dinmez biliyorum Bu ağrı hafiflemez hissediyorum Bu yangın, Bu fırtına, Bu kahrolası yitik uğultu beynimden silinmez Ben sensiz her günümü işte böyle öldürüyorum gülüm Senin baktığın yerden bu acı görülmez.... |
Belki hissedilir, acılardan mutluluk çıkar derim... Güzel bir şiirdi hüzün de olsa acı bir ayrılık üstüneydi.
Selamlarımla