Dört Unsur/ Su -II-
“Büyük özlemdi;
ölüme aşk ölüm aşkı aşk-ı ölüm aşk ve ölüm yaşarken.” (Her bir zerrenin nihai adları kifayetsiz kalacak sözlüğünde kit-ab’ın. Akışın kendini çağırdığı zamana ve damarın kanını içtiği tenine dağların özelerken karını suskunu saklayan karın içinde ol! Soluğundan biliyorlar zamanlar esriyeni esirgeyen dalgalarında sürüklenmekse rahmeti, sürü! Ve bir küçük kum taneciğini… Ah sedefe bürüyor gözlerim ………………………diplerinden sedefe bürüyor gözlerin, ....................derinlerim. Ki yer yarımı kürelerinde Soluğunu tutan. Bağda bir sel yangını olmalı düğüm düğüm. dizlerimden doğduğum, büyü! (Aksansız ve kadim sözcükler mi söylemeliyim? Kuyular çeken içler kadar sızılı bir rüzgara esiyor adın... Lodos olmalı diyorlar. Bir rüzgar esiyor… Ben saçlarımı unutuyorum. Ellerim boğuluyor. (Düşten üryan Bir rüzgar esiyor sen sanıyorum. Gülümsüyorum… Zeynep İstanbul/ ’09 |
göz denizi)"
güneş dolu şiir...:) harika...
sevgim saygım hep tebriklerimle değerli şair dost sevgili Zeynep..