Koku
Her mevsimde
Başka başkadır
İlkin taze bahar
Sonra yaz yakar
Sonbaharı kuşlar anlar
Kıştan önce göçerler...

Ve aşka sebeb
Tende kokular
Bir nefeste
İlk aşklar
Havva’nın saçlarında
Adem var
Yarin ellerinde
Biçare hercailer
Dostun dosta selamında
Gül var...

Yalnız suda koku yok
Leyla su kenarında
En güzel kokular koynunda
Yıllara sinen kokularda
Bir acı
Bir tatlı hülya...

Sonrasında
Belirsiz kalp atışları
Can kırıkları
Hala herkesin dilinde
O bilinmez
Cennet kokuları
Belki bir efsanedir
Yedi bakirenin teninde
Bir avuç cennet kokusu
Belki gerçek ötesi
Zira
Burdan oraya
Bir garip uyku hali...

Kokunun en güzeli gözleri
Gül
Bir Âmanın ellerinde de gül
Tek gözün ellerinde de...

Ve sonun başı
Her yağmur sonrası
Toprak kokusu
Pek bilinmez
Çocuğun ahı
Toprağın kokusu...

idris doğu seydi...