PrensesimeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın O zamanlar yedi yaşındaki küçük kzıma...
O şimdi Güzel Sanatlar Lisesi, keman bölümü öğrencisi. Mükemmel bir insan. Harika bir evlat. Küçük Aşkım benim. Seni çok seviyorum kızım. Hep mutlu ol. KIZIM DERYA’YA Bebektin… Tarardım saçlarını Toplardım buklelerini bir bir Teninden yayılan o güzel koku Yaşama bağlardı yeniden beni. Gördükçe gözlerindeki ışıltıyı İçime sığdırasım gelirdi Doyasıya sarılırdım Bedenlerimiz tek vücut gibi Sen ağlarken Ben de ağlardım sessizce Süzülmese de yaşlar gözümden Azgın nehirler gibi taşardı içim Senden ayrı kaldığım günler Yakardı hasretin yüreğimi Giysilerini arardım bebeğim Duymak için cennet kokunu Koklardım oyuncaklarını Sinmiş mi diye kokun Uyurdum hıçkırıklarla yatağında Senin rüyalarını görmek için Hayalimde tuttuğum Minicik ellerini Öpüp koklamak için… Öpüp koklayıp Ağlamak için… Günay Özdemir Temmuz 2002/ ZONGULDAK |