YA! SABIR...
Aşk adı altında, tutkunu saldın karanlığa
YALANCI Nasıl şimdi dansın, bıçak sırtında Karanlıkta sahte çelik parıltısında Kaderinde pişmanlığın tortusu KORK Korkuların, ektiklerin hatırla. Büyüyecek ekinler, kıyamete kadar Edindiğin ahlar sulayacak onları BİLİR Tükettiklerini ve tükenişlerini hoyratça Susuzluğa mahkûm, her güne demler demini Geceden sabaha, sabahtan geceye kadar oysa. UTANMAZ Yakın olduğu kadar, sevmemiş asla Niye yakın olmuş, çamur vicdanına sorsa O bile hicap eder söyleyemez aslında. GEÇMİŞ Kurulan hayallerle dalga geçse de yılan Zehir zıkkım ettiği bütün anları yalan. Bir daha arar mı? onu böylesi anan MASAL Zamansız fırtınalarla yorulan kütük Çekip gitmiş dalgalarla liman sandığı koya Bir sıçan da bulmuş üstelik dış kabuğunu yontan ŞİMDİ Birde tavsiyelerde bulunmaz mı mesela Büyümemiş, masal çağı çoktan geçmiş budala. İnandırmış kendini avunduğu masala GÖR Sahte seven birisiyle yaşarsa insan, yaşlanır elbet İster onbeşinde olsun, isterse ellisinde hayat Bir çirkefin yaşadığı, yaşattığı her şeye lanet SIR Anlamış değilim hala… Soytarının dönüşü niye? ne arıyor ardında. Ya Sabır….!.... |
şairi
yüreği
ve
duygu
yüklü dizeleri
candan kutlarım
saygılarımla .