GÜMÜŞ RENKLİ GÖZLERİNAra ara aklıma geliyor, belki de hiç çıkmıyorsun. Uzun zaman oldu yazmayalı, Elimle buluşturmayalı kalemi, kağıdı.. Uzun zaman oldu. Hiç yaşamadım dersem yalan! Çok duydum ciğerimde inceden sızıları Kramplar mı girmedi bedenime, Uykusuz geceleri sayamadım..bilemem.. Bu başka diyemem sana Bu ilk dersem utanırım dürüstlüğümden Oysa gümüş renkli gözlerin! Son olmasını isterdi yüreğim.. Ne üzerine söylenecek asil asılsız cümleler Ne onbeşim de kapıldığım sonsuz hayaller. Sana bunları diyemem.. Açmış kapılarını yüreğim, Gir diyor ama çıkmayacaksan Sana dağıttığım ben’ciklerden vermem; Ya kalbim birde ben, ya bırakacağın hüzünler Alışkınım.. Gümüş renkli gözlerin, Gözlerine bakıp al beni götür dersem Götür beni!! Beni bana geri vermeyeceksen… Pırlanta, elmas, yakut…. Kaç parıltı gördü gözlerim, sayamadım bilemem Kaç parıltıda kamaştı.. Ve sonunda kapandı. Açacaksan kapama Bense gümüş renkli gözlerine vurgunum, Bakarsam, yumma… Düşman olmalı gecelere kapamamalısın gözlerini Bulutlar gümüş rengini alır getirir gözlerinden Havada gece vakti, ağır aşk kokusu tütsüleri Duyar mısın?... Her gece bekleyeceğim. Her gece bozkıra vursun gözlerinin yakamozu, İlk yakamoz dersem yalan, izlediğim çok oldu.. Bense dürüsttüm sana ilk demem ama.. Sönmeyecekse gözlerinin yakamozu Gümüş renkli gözlerin, SON olsun.. Bu son; Senin, benim yani sevgilim bizim başlangıcımız olsun.. |