Yılgın korkak dönecek yolcular var yolumda
Küllerini savuran el kendinin elidir

Pişmiş toprakların gün içinde çektiğini
Bir yudum azap sanıp içen meczup delidir

Yüklendiğim irfanı ayaklarım tepeler
Bu çılgın zamanların kadrini bilmelidir

Bir kanlı damar çeker kanımı serpe serpe
Cinlerin ürperdiği zındandan gelmelidir

Baş bedenden ayrı başka bedenle bitişik
Fikirler taşındığı baş ile ölmelidir

Parmaklar ayaktadır ellerin uykusuyla
Tırnaklarda meskenet baş nasıl gülmelidir.

Hayat iki adımlık bir nefeslik yol iken
Ölümsüzlük aşkının talibi olmalıdır

Sefahat nefis için şeytanın mezbelesi
İnsan kulluk ederek huzuru bulmalıdır.

Yol hakikat çileli ahirinde veren var
Aşk ile sadakatle mıh gibi kalmalıdır

Azap varsa eyvallah her çileye baş eğdim
Yalnız O’nun hatrına yolunda ölmelidir.