Gece Yarısı
Vakit gece yarısı; bitmeyen bir sessizlik...
İçimde garip bir his; korkuyorum korkmaktan! Vakit gece yarısı; hayattan hevessizlik... Sırılsıklam her yanım, ecel teri dökmekten! Vakit gece yarısı; gölgeler ışığa aç. Kan çanağı gözlerim, gezinmekte tavanda. Ve akrep bağırmakta yelkovana; ’durma kaç! ’ Nafile ’durma’ demek, gün erimiş zamanda. Kör ve dilsiz karanlık, hapsolmuş tüm geceye, O karanlık içinde, sanki ben bir gölgeyim. Ay güneşi görünce, dönüşse de cüceye, Ben karanlık içinde, dev gibi bir bölgeyim! Vakit gece yarısı; yalnızım, yapayalnız! Gel artık geleceksen, gel işte, tam zamanı. Beklemekteyim seni, ne zamandır, sabırsız, Vakit gece yarısı, gel kaçırma bu ânı... Mustafa Bilgiç |