İçimde Yangınsın
Bağrımda sökülmez derine daldı
Çekmez hançerini paslanır durur Yar benim başımı sevdaya saldı Gözde kipriklerim ıslanır durur Umudu hasreti birlikte tattım Çileyi acıyı kendime sattım Sanki başım alıp dağlara gittim Gönlüm bu dağlara yaslanır durur Delidir düşlerim geceler bitmez Sürerim kervanı menzile gitmez Bülbül yara almış bır daha ötmez İner enginlere uslanır durur Avcıyım peşine düştüm maralım İçimde yangınsın bahtı karalım Gönül yarasını nasıl saralım Elim değse yaram süslenir durur Yetimiyim sarpa sardı yollarım Bu gidişle nasıl olur hallarım Yüreğimi kollarımda sallarım Çıkıp yollarına seslenir durur. Ahmet Yetim |
tebrik ederim sevgiler.