Gelen Gider…
Bildim ki çileymiş hayatın aslı,
Gelen sarp dağları dolanır gider… Bitince dünyada didişme faslı, Birkaç metre beze belenir gider… Bilmem ki şu felek neyi ispatlar, Her emelin hemen önüne atlar. Biri söndü derken diğeri patlar, Kederler kedere ulanır gider… İmansız güçlüler şerde yarışır, Kısa yoldan mala mülke erişir. Masum arzulara yeis karışır, Umut pınarları bulanır gider… Emilir emekler parazitlerce, Görülmez mazlumlar kör yezitlerce. Haramla beslenen kuduz itlerce, Hak hukuk arayan dalanır gider… Neylesin nasihat vicdansız kula, Esir olmuş bir kez paraya pula. Gösterince anca kabri pusula, Zaman eleğinden elenir gider… Istırap ırmağı coşup taşınca, Çıkmaz sokaklara dalar düşünce. Bîçâreler derdi sabrı aşınca, Tanrıdan merhamet dilenir gider… Kulaç ata ata azgın sellerde, Güze erer ömür mahzun hâllerde. Mezara uzanan tozlu yollarda, Vücut cıvatası yalanır gider… İnsan ah etse de bitmez derdinden, Zor gelir ayrılmak dünya yurdundan. Rüzgar gibi geçen ömrün ardından, Varsa seven gözler sulanır gider… Veli BOSTANCI |