EMANET DEĞİLİM DE...
Ertelenmiş bir baharı yaşıyorken yeniden
Adımlarım usul usul sürüklüyor yorgunca Ürkek ve kırılgan bakıyorum şafağa Hayallerine yenik düşmüş bir güz yorgunu Yalnızlığın gri haleleri gölgeliyor umudu Gece oluyor ağır aksak sukunette Ayın şavkı vururken suretine Mum dibine ışık vermese de Kaybolan yıldızlar belirince Mahkum olmamalıyım yeislerime Rüzgara karşı çelik zırhlara bürünüyorum Kaç kez biriktirdiğim gülüşlerim beliriyor yüzümde Artçı bir deprem gelmese diye bakınıyorum çevreme Tadını çıkaramıyorum baharın neden, niye ? Susuyorum bir nihavent peşrevin eşiğinde Yağmurlarda ıslanan bir kuş misali gönlüm Tecritli düşlere dalıyor gözlerim Çocuklar gibi pür neşe Nedenler arıyorum kış küsü yüreğime Dönenceye kapılıyorum şevkinle Hayat bu işte ! Durmuyor dünya yerinde Rüzgarlar sürüklese de Yine beni bekle Emanet değilim de.... HAZAN 2009 |
Kaç kez biriktirdiğim gülüşlerim beliriyor yüzümde
Artçı bir deprem gelmese diye bakınıyorum çevreme
Tadını çıkaramıyorum baharın neden, niye ?
Susuyorum bir nihavent peşrevin eşiğinde
Tebrikler çok güzel