YOKSUN SATIRLAR
Bir günüm kaldı seni yazmaya
Seni anlatmaya, başıboş bembeyaz sayfalara Solgun bir kitap sanki öylece durup yazdığım Kan damlayan kalemimden yankılanırcasına yoksun satırlarda Ruhum hapsolmuş, isyan eder yalnızlığına Bir günüm kaldı seni yazmaya Seni yaşamaya, donuk bedenimden artakalanlarla Gözyaşlarımdan ıslanmış bir tek resmin sanki ellerimde tuttuğum Kan kırmızısı düşlerimden doğarcasına yaşadığım yoksun satırlarda Bedenim hapsolmuş, ağlar yoksunluğuna |