SENDE BIRAKTIMBen beni sende bırakmıştım, Bir kış günü zemheri ayazında. Ardından bakarken, Kala kalmıştım. Bir yanı taş duvarla örülü, Buz kesmiş ayrılık sokağında.. Şu sazın teline vuran tezene, Bestesiz güftesiz terennüm. Sevdanın dili buymuş desene, Ayrılık işte, Tas tamam yaşarken ölüm.. Artık umudumda kalmadı, Kalan kuru bir evham. Ve kâğıda çizilen mısralardı, İçi boş, dışı boş, Sadece avutan kelam.. Gidilen yollar gelinmezde mi,? Badı sabahta özlenen koku. Meçhule atılan her adım, Bilinmezde mi? Yaşanan her ömürde, Ayrılık hesapta yoktu. Kaderde yazılan silinmezde mi?. Bir iç çekiş, Devasa özlem. Çek bir yudum en vefakâr çaydan, Ayrılık işte, Görünen gizem. Ve sıyrıl artık yenik düştüğün zamandan.. Jale KESKİN içimde Serseri bir kahır Mor ötesi ağıtlar çalkalanır mahur makamında. Ağladığımı da sanma Döküldükçe anılar Yürekte değil gözlerimde Yosun tutar yalnızlıklar....H.Hikmet Esen Özlemler düştüğü yeri yakar oysa Vur sende sazın teline En hüzünlü türkülerinle Dağıt bu ayrılığı üstümüzden Birde şu kaçak çayım olmasa hani Nasıl efkar dağıtırım şu yalnızlığa mahkum eşkalimle...Yaşar Çetinkaya sevincimi sende bıraktım şiir ve çocukluğumun kızağına bağladım ilk harfini hani olur ya umut ayaklarının altından kayarsa o’nun elleriyle kapatacağım gözlerini...Mina |